یک داستان اتوپیایی که تبدیل به یک فرقه کوئیر کلاسیک شد در نیویورک شروع به کار کرد
زمانی که لری میچل نویسنده در سال 1976 به دوستش ند آستا آخرین دست نوشته خود را نشان داد، طولی نکشید که امیدهای میچل برای انتشار آن به عنوان کتاب کودکان را زیر سوال برد. این دو سالها در یک کمون عجیب و غریب در نزدیکی ایتاکا، نیویورک، با خوشبختی زندگی میکردند، اما واقعیت بیرونی هنوز چیزی قابل تامل بود. همانطور که میچل آن را در اطراف خرید می کرد (اکنون با تصاویر عجیب و غریب آستا)، حتی امیدهای او برای انتشار آن توسط مطبوعات کوچک همجنس گرا نیز ناامید شد.
یک سال بعد، میچل تصمیم گرفت خود "The Fagots and their Friends Between Revolutions" را منتشر کند. اشک های شادی پس از دیدن اینکه چگونه کتابشان ترکیبی از بازیگوشی و سیاست به عنوان یک قطعه تئاتر موسیقی در Park Avenue Armory در منهتن کار می کند. (میچل در سال 2012 درگذشت.)
این قطعه با همکاری فیلیپ ونبلز آهنگساز و تد هافمن نویسنده و کارگردان، اولین نمایش خود را در آمریکای شمالی انجام میدهد - آخرین توقف در سفر کلاسیک کالت به نوعی از جریان اصلی، که اکثراً یک سال بعد از آن کتاب به پایان رسید.
چاپ نشده اگرچه میچل در نهایت کمون بالای ایالت، لاوندر هیل را ترک کرد، اما آستا باقی ماند و در نزدیکی Moosewood، یکی از قدیمیترین رستورانهای گیاهخواری کشور کار کرد (همانطور که هنوز هم انجام میدهد).
Image این نمایش در حال نمایش در آمریکای شمالی در Armory Park Avenue در منهتن است. امتیاز، که شامل موسیقی کلاسیک باروک و رمانتیک، بوسا نوا، تکنو و فولک است. اعتبار... ریچل پاپو برای نیویورک تایمزما در بازیابی محتوای مقاله با مشکل مواجه هستیم.
لطفاً جاوا اسکریپت را در تنظیمات مرورگر خود فعال کنید.
از شکیبایی شما تا زمانی که ما دسترسی را تأیید می کنیم، متشکریم. اگر در حالت Reader هستید، لطفاً خارج شوید و وارد حساب Times خود شوید، یا برای همه The Times مشترک شوید.
از شکیبایی شما تا زمانی که ما دسترسی را تأیید میکنیم، متشکریم.
از قبل مشترک هستید؟ وارد شوید.
همه تایمز را میخواهید؟ مشترک شوید.